Zaterdag 14 april 1945

De lucht is zwaar bewolkt. Het belooft regen, alles is vochtig. De zon kan slechts met moeite door het dichte wolkendek heen. Alles is nog nat van de dauw. Aan ieder grassprietje parelt een druppel.

Dan breekt de zon even door en een straal valt precies op de pas ontloken rozenblaadjes. Aan ieder puntje van het gezaagde, half ontvouwen blaadje glanst een dauwdruppel.

Het blaadje bezit een tint van lichtgroen, roodachtig en bruin. Het is net een stel waardevolle parels, die aan parelmoer bevestigd zijn.

Ik geloof dat men de schoonheid van de natuur niet geheel omvatten kan. Zo groot is ze. Lees verder

Vrijdag 13 april 1945

Voorjaar! In de tuinen is het één bloemenpracht. Bloeiende vaste voorjaarsplantjes. Bloeiende heesters en bomen. Bloeiende bolgewassen.

In het gras onder de bomen prijken de narcissen. Gele en witte. Mooie grote trompetnarcissen. Grote witte met kleine rode kroontjes. Enkele en dubbele crème-donkergeel, lichtgeel-wit. Zacht wiegen ze heen en weer in de lentewind. Het lof is blauwgroen.

Ik moet blijven staan kijken naar al die bloemen. Hoe mooi zijn ze in het zonlicht van deze bij uitstek zo mooie aprilmaand!

Lente, het jaargetijde van belofte, zonneglans en nieuw leven. Lees verder

Donderdag 12 april 1945

Het is zomers weer, al dagen lang. De narigheid van de winter ligt gelukkig achter ons.

De zon daalt nu. Nog schijnt zij boven de huizen uit, juist over een donkere wolkenband. De prunus cerasus is met zijn roodbruine blaadjes, de roze bloesemknoppen en de sierlijke donkere takken een tere boom. Prachtig valt het zonlicht erover. Erachter staan twee perenbomen, overdekt met bloesem. Een weelde voor het oog.

Lentekleuren, wat een pracht, en bovenin een donkere, tokkende merel.

Ondanks alles spreidt de natuur toch haar bruidskleed ten toon.

Voor al wat groeit en bloeit en leeft
Voor al wat geur en kleuren heeft
Voor bloem en kruid en blad en rank
Brengen wij U God onze dank Lees verder

Zaterdag 18 november 1944 – woensdag 11 april 1945

Na 17 november 1944 zwijgt Lidy’s dagboekje, ik vermoed omdat ze het niet meer kon opbrengen om op deze manier elke dag de moed erin te houden. Pas vijf maanden later, na de lange Hongerwinter, pakt ze de draad weer op. Vanaf 12 april 2021, 76 jaar na dato, kunt u via deze site haar dagelijkse (aan)tekeningen verder volgen.

Dochter Marijke

Lees verder

Vrijdag 17 november 1944

Regen, regen, regen, een onafgebroken stroom. De mensen spoeden zich voort in de gietende regen.

Alle najaarspracht is verdwenen. De bomen zijn kaal en troosteloos op deze middag. Schoonheid aan die kale bomen? Ja, misschien als de voorjaarszon ze beschijnt, maar nu?

De berk echter maakt een uitzondering. Gracieus steken haar sierlijke gebogen takken omhoog met de dunne twijgen, eindigend in katjes. Een fijn netwerk van takjes. De slanke stam met de witte bast en de bruine plekken, die elkaar zo mooi afwisselen.

Wat een sierlijke boom is de berk toch! Ik heb haar altijd een van de mooiste bomen gevonden en zelfs op een regendag is ze een en al sierlijkheid. Lees verder

Donderdag 16 november 1944

Ik werk op het departement van Economische Zaken aan het Bezuidenhout. Het gebouw is modern ingericht.

Wat me echter iedere dag weer treft, is de prachtige marmeren trap met de mooie rode Perzische lopers. Als je de trap opgaat met de gebeeldhouwde leuningen, valt er gedempt licht door de aardige gebrandschilderde ramen, met vignetten van handel, scheepvaart, visserij, landbouw, nijverheid en dergelijke.

Bovengekomen sta je in een grote, brede hal, ook met marmeren uitgebeitelde banken en een groot tapijt. Hier en daar zuilen met verlichting. Het geheel doet zeer smaakvol aan. Ik vind dit iedere keer weer even mooi. Lees verder

Woensdag 15 november 1944

Na enige weken regen en storm is het vandaag droog en mooi weer. De eerste nachtvorst is gekomen. Wat is het fijn om weer eens een heldere blauwe lucht te zien!

De zon gaat oranje onder boven de nevelige weilanden. In de stille sloot weerkaatst het laatste zonlicht en de hele omgeving met nevels en zon weerspiegelt zich in het water. Het belooft een mooie maar koude sterrennacht te worden. De kraaien vliegen in groepen naar hun slaapplaatsen. Groepen spreeuwen trekken over.

De zon zinkt zacht in het westen
De vogels gaan naar ’t nest Lees verder

Dinsdag 14 november 1944

In een bloemenwinkel zag ik vandaag een prachtige vaas met aronskelken (calla aethiopica).

De witte kelken met de fijne aderen stonden smetteloos open. In het midden de zware gele bloemorganen. Het gele stuifmeel hing los aan de meeldraden. Hier en daar lag een hoopje in de witte kelk.

Wat een blanke schoonheid heeft deze bloem, die zo veel voor grafwerk gebruikt wordt! Deze blankheid symboliseert als het ware de onschuld, maar ook vergeving en genade.

Hoe schoon is oh God uw natuur Lees verder

Maandag 13 november 1944

Vandaag las ik toevallig de drieëntwintigste psalm, waar staat onder meer:

De Heer is mijn herder,
Niets ontbreekt mij
Hij doet mij nederliggen in grazige weiden
Hij geeft mij rust aan stille wateren
Hij verkwikt mijn ziel
Hij leidt mij in het rechte spoor
Om Zijn naams wil.
Ook al ga ik door een dal van diepe duisternis
Ik vrees geen kwaad
Want Gij zijdt met mij.

De laatste regels las ik ook op een soldatengraf op de Grebbe.
Nu is het weer oorlog in Nederland.

Want Gij zijdt met mij… Lees verder

Zondag 12 november 1944

Vandaag heb ik zo veel schoons gezien, dat ik heus niet weet wat het mooiste was. Prachtige schilderijen, mooie kostuums, kunstvol borduurwerk, houtsnijwerk, plafondversieringen, tekenwerk, gebrandschilderde ramen enz.

Ik geloof dat ik de ramen nog het mooiste vond. Zij stellen voor het slot Nassau-Dietz en Nassau-Dillenburg, omgeven door de wapens van de verschillende omliggende plaatsjes. Mooi valt het zonlicht door deze stijlvolle ramen op de borstbeelden van onze vorsten van het Huis van Oranje, vooral op prins Willem.

Wilhelmus van Naussauwe
Ben ik van Duytsen bloedt Lees verder