Vrijdag 10 november 1944

Regen, regen, de gehele dag door! Alsmaar grijze luchten en flinke kletterende buien. Dan weer eens een droog uurtje. De planten en heesters druipen van het water. De vogels schuilen tegen de huizen. Alles is triestig en herfstachtig.

De rozenbottels aan de kale struik dragen elk een glinsterende regendruppel. Even breekt de waterige avondzon door en beschijnt hij deze druppels. Het lijken wel parels onder de oranje-rode bottels.

Wat kan een regendruppel mooi zijn. In alles, zelfs in de kleinste regendruppel zit schoonheid. Kleine waterdropp’len… Lees verder

Donderdag 9 november 1944

Najaar – herfst – bessentijd.

In de kale bomen vallen de bessen en vruchten goed op. De bladeren zijn verdord of verdwenen. Veel bessen zijn de vogels ten goede gekomen en de zaden hebben zodoende hun natuurlijke bestemming gevonden.

Waar je ook kijkt: overal bessen en vruchten, met de prachtigste kleuren. Oranje cotoneasterbessen, rozenbottels, rode pruneskersen, rode berberisbessen, zwarte vlierbessen, wijnrode met witte kamperfoeliebessen, witte sneeuwbes enz. enz. Nog eenmaal voor de winterrust vallen de heesters en bomen op door deze pracht. Lees verder

Woensdag 8 november 1944

Zo langzamerhand is alles kaal geworden. De meeste bomen en struiken zijn nu kaal. De vaste planten sterven af. De winter doet z’n intrede, hoewel de vorst nog op zich laat wachten.

De struikrozen in de stadstuin bezitten nog wat armoedige blaadjes. Wat uitgebloeide bloemen zitten er hier en daar tussen. Slechts één mooie late gele theeroos staat nog in volle bloei. Haar schoonheid valt des te meer op nu ze alleen over is. De laatste glans van de zomer.

It’s the last day of summer
Left blooming alone
All her lovely companions
Are faded and gone

Lees verder

Dinsdag 7 november 1944

Vanuit ons kantoorraam kijken wij op een akelige nare binnenplaats met aan alle zijden hoge gebouwen. Enkele armoedige struiken staan daar geplant. Slechts één boom vormt hierop een uitzondering. Precies in de hoek namelijk staat een prachtige hoge treurbeuk, wel twee verdiepingen hoog. Hij staat beschut voor de woedende novemberstormen en heeft bijna nog alle bladeren.

Als de zon op de boom schijnt, is het een lust voor het oog. Goud-geel-groen-bruin met de dikke grijze stam en takken. Op de sombere binnenplaats wordt de herfstpracht nog lang bewaard.

Herfsttij kleurt de bomen
Terwijl de storm reeds woedt Lees verder

Zondag 5 november 1944

Regen en wind. Najaarsstormen. De regenwolken vliegen als wilde gevaarten langs de lucht. Het is koud en akelig.

De bomen die deze hele week hun herfstpracht tentoongespreid hebben, verliezen plots al hun bladeren. In een slag zijn de linden en de beuken kaal. Heerlijk is het om door de wind voortgeduwd te worden. De bladeren vliegen om je heen. Wat zijn ze mooi in hun prachtige goud-groen-gele tinten! Zij spelen hun laatste wilde spel op de hoeken van de straten.

De natuur sterft en gaat de winter in. Laten wij hopen dat zij weer ontwaakt door de aanraking van de vrede.

Rijk van alle bomen
vallen blaad’ren neer Lees verder

Zaterdag 4 november 1944

Najaar. Dat wil zeggen: regen, stormen, herfsttinten, bessen, vruchten.

De heesters die dit najaar vol zitten met bessen, zijn de cotoneasters [dwergmispels; ML]. Prachtig mooie kleine oranjerode bessen, die goed aftekenen tegen de donkergroene bladeren met de diepliggende nerven. De achterkant van de blaadjes is lichtgroen, soms wat behaard. De nerven zijn rood. De takjes iets rood aangelopen.

Wat een schoonheid spreidt de natuur ten toon in de verschillende heesters! Gelukkig vindt men deze struikjes niet de moeite waard om te kappen en blijven zij over om de rijkdom van de natuur te verkondigen. Lees verder

Donderdag 26 oktober 1944

Rondom de Engelse kerk is het deze middag een mengeling van herfstpracht.

De donkerbruine beuken vormen met hun zware kronen de achtergrond. Ertussen kleurt een groenbruine wintereik. Hiertegen steekt de goudgele linde met hier en daar wat bruin en lichtgroen prachtig af, terwijl ook de Spaanse oak [?] zijn geel en groen ten toon spreidt. Voor dit alles staan enige teergroene acacia’s. Het lijkt wel of ze in een lentewaas gestoken zijn. Tussen dit alles rijst het met leien bedekte kerktorentje op. Zoveel herfstpracht langs een drukke verkeersweg…

Voor Uw gaven deze dag
Dank ik U God met diep ontzag.


Lees verder