Staveren 1949-1953

Voor het onderhoud van de pastorie had ik als hulp de dochter van de timmerman. We scheelden maar weinig in leeftijd en kon­den het best met elkaar vinden. Via haar moeder, die bestuurs­lid van de hervormde vrouwen­groep was, werd al spoedig bekend: “Die twee werken niet, die lachen alleen maar.”

Toen kwam één van die zeldzame zomermiddagen. Zelfs in Staveren, dat op de punt in het water ligt, zin­derde de warme lucht boven de straten en het IJssel­meer. Lees verder →