Vrijdag 17 november 1944

Regen, regen, regen, een onafgebroken stroom. De mensen spoeden zich voort in de gietende regen.

Alle najaarspracht is verdwenen. De bomen zijn kaal en troosteloos op deze middag. Schoonheid aan die kale bomen? Ja, misschien als de voorjaarszon ze beschijnt, maar nu?

De berk echter maakt een uitzondering. Gracieus steken haar sierlijke gebogen takken omhoog met de dunne twijgen, eindigend in katjes. Een fijn netwerk van takjes. De slanke stam met de witte bast en de bruine plekken, die elkaar zo mooi afwisselen.

Wat een sierlijke boom is de berk toch! Ik heb haar altijd een van de mooiste bomen gevonden en zelfs op een regendag is ze een en al sierlijkheid.


Witte berk (betula alba)

.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *