Mijn man ging in 1990 met emeritaat, maar hij ontplooide nog vele doopsgezinde activiteiten. Hij vervulde nog verscheidene preekbeurten in gemeenten elders in het land. De laatste jaren ging ik vaak mee wanneer hij een dienst buitenuit had. Lees verder
Vanuit Zutphen heeft mijn man een ringbeurt in Nijmegen. Het is mooi voorjaarsweer en ik ga mee. Wij willen ’s middags een bloesemtocht maken.
Juist buiten Zutphen staat een jong stel te liften. Wij stoppen. Zij willen naar Arnhem en mogen meerijden. Terwijl wij verder rijden, zie ik dat mijn man telkens in de achteruitkijkspiegel kijkt. Zou er iets bijzonders vlak achter ons rijden? Ook ik kijk achterom, maar zie niets vreemds. Lees verder
Op de laatste dag van november 1978 begon het te sneeuwen en op de laatste dag van februari ging de sneeuw smelten. Drie maanden lang strenge vorst en hevige, langdurige sneeuwbuien. Toen Leo in januari van een Broederschapsraadvergadering moest thuiskomen, bewerkte ik op één avond viermaal het kerkenpad met de sneeuwschuiver. De auto zou anders blijven steken. Lees verder
Naast de Groninger gemeenten was Leo ook verbonden aan de gevangenis te Winschoten. Met dit werk had hij grote moeite. Daarom werd naar vervangend werk gezocht binnen het werkgebied van de Groninger Doopsgezinde Sociëteit. Deze opzet slaagde niet, zodat wij naar een andere gemeente gingen uitkijken.
Sedert 1958 reed Leo per auto in zijn gecombineerde gemeenten rond. Begin 1978 kochten wij te Sappemeer een Fiat Seat, een demonstratieauto, die prima reed. Lees verder