Mijn man ging in 1990 met emeritaat, maar hij ontplooide nog vele doopsgezinde activiteiten. Hij vervulde nog verscheidene preekbeurten in gemeenten elders in het land. De laatste jaren ging ik vaak mee wanneer hij een dienst buitenuit had. Lees verder
Vanuit Zutphen heeft mijn man een ringbeurt in Nijmegen. Het is mooi voorjaarsweer en ik ga mee. Wij willen ’s middags een bloesemtocht maken.
Juist buiten Zutphen staat een jong stel te liften. Wij stoppen. Zij willen naar Arnhem en mogen meerijden. Terwijl wij verder rijden, zie ik dat mijn man telkens in de achteruitkijkspiegel kijkt. Zou er iets bijzonders vlak achter ons rijden? Ook ik kijk achterom, maar zie niets vreemds. Lees verder
Op de laatste dag van november 1978 begon het te sneeuwen en op de laatste dag van februari ging de sneeuw smelten. Drie maanden lang strenge vorst en hevige, langdurige sneeuwbuien. Toen Leo in januari van een Broederschapsraadvergadering moest thuiskomen, bewerkte ik op één avond viermaal het kerkenpad met de sneeuwschuiver. De auto zou anders blijven steken. Lees verder
Naast de Groninger gemeenten was Leo ook verbonden aan de gevangenis te Winschoten. Met dit werk had hij grote moeite. Daarom werd naar vervangend werk gezocht binnen het werkgebied van de Groninger Doopsgezinde Sociëteit. Deze opzet slaagde niet, zodat wij naar een andere gemeente gingen uitkijken.
Sedert 1958 reed Leo per auto in zijn gecombineerde gemeenten rond. Begin 1978 kochten wij te Sappemeer een Fiat Seat, een demonstratieauto, die prima reed. Lees verder
Tegenover ons huis staat de rooms-katholieke kerk. De parochie is al enige jaren vacant. De pastorie wordt bewoond door een aantal vrouwelijke religieuzen. Eén van haar is pastoraal werkster en administratrice van de parochie.
Op een morgen, begin december 1975, komt deze zuster langsfietsen. Ik houd haar aan, want ik heb enige mededelingen over de aanstaande kerstzangdienst.
”Ik heb weinig tijd want vandaag is onze congregatievergadering in Utrecht en ik moet ruim tijd nemen om er te komen.”
Er rijden bussen tussen Assen en Hoogeveen, want in het eenzame ontginningsgebied bij Wijster staat al twee dagen een trein – gekaapt… Lees verder
![2804978733[1]](http://predikantsvrouw.marijkelaurense.nl/wp-content/uploads/2015/05/28049787331.jpg)
Achter de pastorie stond tot vijftig jaar geleden een kosterij met daarachter een paardenstalling. Beide zijn afgebroken en op de fundamenten van de stal verrees de moderne opvolger: een carport. De afmetingen waren echter op paarden berekend, zodat achter onze auto nog genoeg ruimte overbleef om oude kranten en vodden op te slaan. Die werden verzameld ten bate van het orgelfonds. Lees verder
Aan het einde van een breed pad rijst de doopsgezinde kerk in Sappemeer als een tempel op. Een bordes leidt naar de voordeur en de voorgevel wordt bekroond door een Griekse daklijst met daarboven een loos torentje. Een deel van de gevel gaat schuil achter een fraaie treurwilg. Kerk en wilg zijn waarschijnlijk even oud, uit 1847. Lees verder
In de 16e eeuw werd begonnen met de vervening van het Sappemeer. Drie eeuwen later was het veenmoeras herschapen in landbouwgrond. Eerst bracht het turf voort, daarna graan en aardappelen. De middeleeuwse witte wieven, dwaallichten en weerwolven waren verdwenen. Waarheen? Lees verder
In de 17e en 18e eeuw bouwden verveners hun mooie buitens, de zogenaamde veenborgen, langs het kanaal van Sappemeer. Er werden grote tuinen naar de eisen des tijd aangelegd en het geheel kreeg een trotse naam. Begin 19e eeuw zijn de meeste veenborgen gesloopt en de tuinen gekapt of verwaarloosd. Bij de woonuitbreidingen van de 20e eeuw kwamen sommige namen weer in omloop voor straat, gebouw of begraafplaats. Lees verder
Onze kleine zwarte kefhondje was een oud hondenbaasje geworden. Hij kwam nauwelijks de tuin meer uit. Meestal lag hij op zijn vaste plekje in de woonkamer of keuken en volgde mijn gangen.
In de tijd voor Pasen besloot ik met de oudste kinderen van de kinderdienst een paasmaaltijd te houden. Ik wilde via het joodse Pascha ons avondmaal duidelijk maken. Niet het Pascha navieren, maar laten zien wat er gegeten werd. Er was die zondag geen dienst, dus wij hadden extra tijd. Thuis had ik alles klaargemaakt en terwijl mijn assistenten de tafel klaarmaakten, haalde ik de eetwaren uit onze keuken. Lees verder