In de 17e en 18e eeuw bouwden verveners hun mooie buitens, de zogenaamde veenborgen, langs het kanaal van Sappemeer. Er werden grote tuinen naar de eisen des tijd aangelegd en het geheel kreeg een trotse naam. Begin 19e eeuw zijn de meeste veenborgen gesloopt en de tuinen gekapt of verwaarloosd. Bij de woonuitbreidingen van de 20e eeuw kwamen sommige namen weer in omloop voor straat, gebouw of begraafplaats. Lees verder
Op een avond gaat de telefoon. Zr. S.* wil morgen graag op de koffie komen. Zij heeft met ons beiden wat te bespreken. Het is dringend! Leo heeft een andere afspraak, maar kan die wat verschuiven. Zr. S. is een oudere weduwe en een zeer trouw gemeente- en zusterkringlid. Zij woont op een kleine bovenwoning en heeft een pensioen van de Spoorwegen. Wij vragen ons af wat er aan de hand is. Haar stem klonk opgewonden, maar niet treurig. Wij veronderstellen dat zr. S. gaat hertrouwen.Vooral in een kleine plaats wordt een kerkelijke gemeente beoordeeld naar het uiterlijk van kerk en pastorie. In Sappemeer zijn de doopsgezinden van oorsprong een boerengemeente, aangevuld door een aantal burgers en zakenlieden.Voor onze komst had de pastorie bijna twee jaar leeggestaan en waren twee hevige stormen over het Groningse land getrokken. De tuin rond kerk en pastorie was deerlijk gehavend en de langdurige leegstand hadden het huis een onverzorgd uiterlijk gegeven. De doopsgezinden werden door hun plaatsgenoten al aangesproken over de aanblik van hun kerkterrein. Lees verder
De pastorie te Sappemeer voldoet in alle opzichten aan het romantische pastoriebeeld. Een groot, ouderwets huis, wat naar achteren gelegen aan de belangrijkste straat van het dorp. Naast het huis, nog verder van de weg af de kerk en die tezamen gevat in een tuin die bijna park mag heten. Lees verder
Elk beroep heeft voor- en nadelen. Een voordeel was dat we steeds een ruim huis bewoonden, terwijl in 1950 en later veel jonge paren bij anderen moesten intrekken. Een nadeel was dat mijn man door de combinaties van verschillende gemeentes bijna elke middag en avond afwezig was. Het werk ging echter door. De telefoontjes kwamen bij mij binnen en vaak moest er direct een oplossing of antwoord gevonden worden. Elke dag is in een pastorie een ‘doperse dag’. Lees verder
In de maand waarin we trouwden, kwam zowel bij de baptisten als bij de gereformeerden een pas getrouwd predikantsechtpaar in hun pastorie wonen. Voor ons erg leuk: drie jonge stellen die goed met elkaar overweg konden.
In een jong gezin is de kans op gezinsuitbreiding groot. Na een paar maanden deelde de gereformeerde predikantsvrouw mee dat zij in verwachting was. Een golf van verwachten gleed door Staveren. De gereformeerde vrouwengroep begon mooie en nuttige babyspulletjes te maken. Lees verder
Achter onze Staverse pastorie lag een oude tuin. Deze werd aan drie kanten omgeven door hoge iepen met daaronder vlierbomen en hier en daar een hulst. In het najaar dienden deze bomen als verzamelplaats voor trekvogels, spreeuwen, lijsters, koperwieken e.d. Het was dan wel zaak om de was binnen te houden, want vlierbessenvogelvuil was zeer moeilijk uit het wasgoed weg te krijgen. In de tuin zelf stonden diverse oude vruchtbomen met daartussen verwilderde bessenstruiken, die enorm droegen. Lees verder
In 1949 werd Leo als jong proponent beroepen in Staveren. Het duurde echter nog enige maanden voor de intrede plaatsvond. In dat halve jaar leerden wij elkaar kennen en op de kerkenraadsvergadering ter voorbereiding van de intrede deelde de a.s. predikant mee, dat hij die dag zijn verloofde zou voorstellen. Grote vreugde: nu zou er in de toekomst een gezin in de oude pastorie wonen. Lees verder