Dinsdag 24 april 1945 (slot)

Als je in een van de laatste straten staat, heb je een prachtig gezicht op het dorp. Voorburg ligt voor me, het dorp waar ik ben opgegroeid. De plaats van mijn jeugd.

Op de voorgrond staan enige hoge Italiaanse populieren. Aan de zijkant liggen enige polders waarin de koeien rustig grazen. Over de weiden heen zie je de huizen: vooraan nieuwe met rode daken, meer naar achteren de oudere. Ertussen veel groen van het voorjaar.

Achter de huizen en ertussen rijst de torenspits van de oude dorpskerk op. Het haantje, de torenvensters en de wijzerplaat glanzen in de zon. Donker steken de galmgaten tussen de oude stenen af. Achter het geheel de bomen van de Vliet. Er toetert een boot… Lees verder

Donderdag 26 oktober 1944

Rondom de Engelse kerk is het deze middag een mengeling van herfstpracht.

De donkerbruine beuken vormen met hun zware kronen de achtergrond. Ertussen kleurt een groenbruine wintereik. Hiertegen steekt de goudgele linde met hier en daar wat bruin en lichtgroen prachtig af, terwijl ook de Spaanse oak [?] zijn geel en groen ten toon spreidt. Voor dit alles staan enige teergroene acacia’s. Het lijkt wel of ze in een lentewaas gestoken zijn. Tussen dit alles rijst het met leien bedekte kerktorentje op. Zoveel herfstpracht langs een drukke verkeersweg…

Voor Uw gaven deze dag
Dank ik U God met diep ontzag.


Lees verder

Oorlogsdagboek 1944-1945

Uitgelicht

Toen eind september 1944 de Geallieerden de Slag om Arnhem hadden verloren, begon er een lange ellendige winter in Noord-Nederland. Lidy ‘Top’ (haar padvindstersnaam) van der Meulen was op dat moment 21 jaar en woonde nog bij haar ouders Voorburg. Om de moed erin te houden begon ze die herfst een dagboekje met als titel ‘Zoekt schoonheid in alles’. Daarin schreef ze op wat ze ondanks alles toch nog aan moois kon ervaren in vooral de natuur, haar grote liefde. Ook maakte ze daar tekeningen bij.

Ze hield dit dagboekje bij van 22 oktober tot en met 17 november 1944; tijdens de Hongerwinter kon ze het kennelijk niet meer opbrengen. Op 17 april 1945 pakte ze de draad weer op. Haar boekje stopt op dinsdag 24 april 1945, twee weken voordat de Canadezen op 9 mei Voorburg binnentrokken. Op deze pagina vindt u ruim 75 jaar na dato haar dagelijkse (aan)tekeningen. Lees verder