49. Het verwende paard

Fredeshiem 1952-1972

Fredeshiem luchtfotoFredeshiem (Fries voor Erf van Vrede) is één van de vier doops­gezinde broederschapshuizen in Nederland. Het werd door Tjeerd Oeds Hylkema (1888-1962) in 1929 in de bossen bij Steenwijk opgericht als eenvoudig vakantie-, bezinnings- en conferentieoord voor met name (maar zeker niet alleen!) Friese doopsgezinden. Leo en Lidy Laurense zijn jarenlang nauw betrokken geweest bij het wel en wee van Fredeshiem. Leo was van 1952 tot 1972 secre­taris van de Hiemwar (het bestuur) en ook nadien zijn zij actief gebleven als gasten­leiding. Fredeshiem was voor hen de plek waar zij hun doops­gezinde overtuiging op een heel praktische manier met ande­ren konden delen en waar zij met hun gezin gelukkige tijden hebben beleefd. Lees verder

44. Gebed voor de trein

Sappemeer 1974-1978

willibrordus sappemeerTegenover ons huis staat de rooms-katholieke kerk. De paro­chie is al enige jaren vacant. De pastorie wordt bewoond door een aantal vrouwelijke religieuzen. Eén van haar is pastoraal werkster en admini­stratrice van de parochie.
Op een morgen, begin december 1975, komt deze zuster langs­fietsen. Ik houd haar aan, want ik heb enige mede­delingen over de aanstaande kerstzangdienst.
”Ik heb weinig tijd want vandaag is onze congregatie­vergadering in Utrecht en ik moet ruim tijd nemen om er te komen.”
Er rijden bussen tussen Assen en Hoogeveen, want in het eenzame ontginningsgebied bij Wijster staat al twee dagen een trein – gekaapt… Lees verder

31. Over grenzen heen…

Delft 1968-1974

Logo ZendingDoordat mijn man secretaris van de Doopsgezinde Zendings­raad was, kwam de doopsgezinde wereld bij ons in huis. Veel post uit het buitenland. Bij elk telefoon­gesprek moest ik erop voorbereid zijn Duits, Frans of Engels te moeten aanhoren en dus ook te spreken. Leo maakte diverse reizen naar Europa, Noord- en Zuid-Ame­rika en Indonesië. Ook kregen wij buiten­landse lo­gees, maar dat was altijd wat behelpen, omdat ons huis niet op logees berekend was. Ge­lukkig zijn doperse gas­ten weinig veel­eisende mensen. Lees verder

21. De pil

Bolsward 1958-1968

Doopsgezinde kerk in BolswardToen de kinderen beiden naar school gingen, kreeg ik meer vrije tijd. Al spoedig deed het Groene Kruis een beroep op mij voor een bestuurs­functie. Mijn taak werd de organisatie van de Emma-Bloemcollecte en het bijwo­nen van de moeder- en kleutercursussen. Hierdoor kreeg ik ter plaatse meer bekend­heid en werd ik voorzien van twee stempeltjes: doopsgezind en het Groene Kruis.

In de jaren zestig kwam de anticonceptiepil op de markt. Op de cursussen werd er echter niet over gesproken. De rk-kerk was ertegen en de calvi­nisten hadden hun standpunt nog niet bepaald. De doopsgezinden vonden dat mondige mensen zelf over het gebruik moesten beslissen. Lees verder