24. Menno Simons

Bolsward 1958-1968

Hank Brouwer-van der Berg, Pittie op kanselDaar één van de kinderen als kleuter erg bang voor honden was, besloten wij zelf een hondje te nemen. Niet te groot, een ‘speelhond’. Wij werden op onze wenken bediend, want de volgende dag kreeg de hond van een kerkenraadslid uit Mak­kum jongen. Klein soort van on­bekend ras uit ‘mennist nest’.

Zes weken later deed een klein zwart gladharig reutje met witte bef en teentjes zijn intrede in de pastorie. Hij werd Pittie genoemd. De kinderen waren er blij mee. De grote kunst bleek om hem binnen de tuin te houden, want hij kon gemakkelijk tussen de struiken door en zelfs door de een­denvijver. “Een Makkumer vrijbuiter,” zei Leo. Lees verder

17. Ald faers erf

Bolsward 1958-1968

Bolsward, de SikAld faers erf, zo heet de toeristische route bij Bolsward. Het betekent: voorvaderlijk erf. Wij woonden een week in Bolsward en hadden door de dichte mist nog nooit de overkant van de straat gezien. Toen de mist optrok, werd het zeer helder en keken wij uit over het wijde landschap van de Friese Greid­hoek. Met behulp van een verrekijker telde ik vijftien kerk­torens! Lees verder

15. Bedrijf aan huis

Meppel 1953-1958

Meppel Knopperslaan 19Elk beroep heeft voor- en nadelen. Een voordeel was dat we steeds een ruim huis bewoonden, terwijl in 1950 en later veel jonge paren bij anderen moesten intrekken. Een nadeel was dat mijn man door de combinaties van verschillende gemeen­tes bijna elke middag en avond afwezig was. Het werk ging echter door. De telefoontjes kwamen bij mij binnen en vaak moest er direct een op­lossing of antwoord gevonden worden. Elke dag is in een pastorie een ‘doperse dag’. Lees verder

3. Mennist blauw

Staveren 1949-1953

zon en lamIn een klein stadje met duizend inwoners zijn uiteraard wei­nig winkels. Vaak is er van de meeste takken van ver­koop maar één soort. In onze jaren in Staveren was het watertoerisme (het bootjesvolk) nog gering. Als inwoner ben je van de winke­liers afhankelijk en zij weer van de klandizie. Het is in beider belang de inkopen bij de plaat­selijke middenstand te doen.

Tegen de winter hadden wij twee dekens nodig. Dus ik ging naar het piepkleine textielwinkeltje van Jan en Jantsje. Dekens waren uiteraard niet voorradig, maar met behulp van een stalen­boek werden de gewenste maat, kwaliteit en kleur be­paald. Lees verder