4. Levende vis

Staveren 1949-1953

VissenDe burgemeestersvrouw nodigde mij uit op de thee. “Zij heeft vast een klusje voor je,” zei Leo. Op zijn minst ver­wachtte ik een collecte te moeten organiseren.

Het werd iets anders. De Huishoudelijke Voorlichting ten Platte­lande, ressorterend onder ‘Opbouw Friesland’, wilde naai- en kookcursussen in elke gemeente opzetten en zocht plaatselijke organisatrices. De burgemeestersvrouw wilde dit maar naar mij door­schuiven en ik vond het wel een leuke klus. Samen met een lerares landbouwhuishoudkunde begon ik met het voorbereiden en opzetten van een kookcursus. Lees verder

3. Mennist blauw

Staveren 1949-1953

zon en lamIn een klein stadje met duizend inwoners zijn uiteraard wei­nig winkels. Vaak is er van de meeste takken van ver­koop maar één soort. In onze jaren in Staveren was het watertoerisme (het bootjesvolk) nog gering. Als inwoner ben je van de winke­liers afhankelijk en zij weer van de klandizie. Het is in beider belang de inkopen bij de plaat­selijke middenstand te doen.

Tegen de winter hadden wij twee dekens nodig. Dus ik ging naar het piepkleine textielwinkeltje van Jan en Jantsje. Dekens waren uiteraard niet voorradig, maar met behulp van een stalen­boek werden de gewenste maat, kwaliteit en kleur be­paald. Lees verder

2. Itteniel

Staveren 1949-1953

AppelboomAchter onze Staverse pastorie lag een oude tuin. Deze werd aan drie kanten omgeven door hoge iepen met daaronder vlierbomen en hier en daar een hulst. In het najaar dienden deze bomen als verzamelplaats voor trekvogels, spreeuwen, lijsters, koperwieken e.d. Het was dan wel zaak om de was binnen te houden, want vlierbessenvogelvuil was zeer moeilijk uit het wasgoed weg te krijgen. In de tuin zelf stonden diverse oude vruchtbomen met daartussen verwilderde bessen­struiken, die enorm droegen. Lees verder

1. Dominee het een meid

Staveren 1949-1953

Pastorie StaverenIn 1949 werd Leo als jong proponent beroepen in Stave­ren. Het duurde echter nog enige maanden voor de in­trede plaats­vond. In dat halve jaar leerden wij elkaar kennen en op de kerkenraads­vergadering ter voor­bereiding van de intrede deelde de a.s. predikant mee, dat hij die dag zijn verloofde zou voorstellen. Grote vreugde: nu zou er in de toekomst een ge­zin in de oude pastorie wonen. Lees verder