Interview uit 1992 door Ruth Winsemius Het verhalen vertellen zit tot haar eigen verbazing in haar bloed. Van haar losse, sterk relativerende vertelstijl konden de ADW-lezers vier jaar lang maandelijks genieten. Zr. Lidy Laurense-van der Meulen houdt er nu mee op. … Lees verder
Delft 1968-1974 Na vijf jaar liep Leo’s contract met de Zendingsraad af en moest er naar een nieuwe werkkring gezocht worden. Mijn man stelde zich weer beroepbaar. Samen met andere beroepsgroepen behoorden wij tot diegenen die vaak een andere standplaats … Lees verder
Delft 1968-1974 Les geven in tien brugklassen met dertig leerlingen betekende dat ik driehonderd kinderen moest leren kennen. Elke week leerde ik mijzelf drie namen per klas, dan was ik in tien weken rond. Om orde te houden moest ik … Lees verder
Delft 1968-1974 “Er staat een baantje voor je in de krant,” zegt mijn man begin 1970. “Delft vraagt leiding voor de school- en kindertuinen.” De volgende dag ging ik er op af en werd dadelijk aangenomen: twee keer per week … Lees verder
Delft 1968-1974 Doordat mijn man secretaris van de Doopsgezinde Zendingsraad was, kwam de doopsgezinde wereld bij ons in huis. Veel post uit het buitenland. Bij elk telefoongesprek moest ik erop voorbereid zijn Duits, Frans of Engels te moeten aanhoren en … Lees verder
Delft 1968-1974 De doopsgezinde gemeente Delft gedroeg zich als een schat die verborgen was in een akker. Men moest moeite doen om haar te vinden. Ze bezat geen kerk en geen vaste pastorie, dus had zij geen vast adres. Zonder … Lees verder
Delft 1968-1974 In oktober 1968 aanvaardde Leo voor vijftig procent van zijn tijd een beroep naar Delft. Voor de andere vijftig procent was hij secretaris van de Doopsgezinde Zendingsraad. Delft had geen eigen pastorie. Er werd een woning aangekocht in … Lees verder
Bolsward 1958-1968 Hij was een zeer nuttig man, de oude voddenman. Enige malen per week reed hij met zijn bakfiets door de stad en vergaarde alles, behalve de schillen. Hij woonde in Makkum in een verzorgingshuis en luisterde naar de … Lees verder
Staveren 1949-1953 Verscheidene leden van de gemeente hadden een boerenbedrijf. Eén van de boerinnen nodigde mij uit haar boerderij te komen bekijken. Op een mooie septembermiddag fietste ik naar de boerderij, die over het spoor in de Noordermeer lag. Eerst … Lees verder
De columns van mijn moeder De ouderwetse domineesvrouw sterft uit. Niet langer neemt de echtgenote van de predikant automatisch de telefoon op in de pastorie, leidt ze de zondagschool en bezoekt ze de zieken en bejaarden. Omdat ze tegenwoordig steeds … Lees verder